આંબલીથી કૂદતા પામ્યા’તા એ વ્રણ સાંભરે,

લીમડાની છાંવમાં ઉગેલી સમજણ સાંભરે.

આંગળી છૂટી ગઈ'તી એ દિવસ પણ સાંભરે,

ત્યારથી પૂરું થયું'તું મારું બચપણ સાંભરે.

પાદરે એકાંતમાં લીધા'તા એ પણ સાંભરે.

ને પછી સંજોગને સોંપ્યા'તા સગપણ સાંભરે.

સાથિયા મહોરે સૂરજના તેજથી વરસાદમાં,

કોક દિ’ લીલા હતા જે સાવ, તોરણ સાંભરે.

બંધ આંખે રાતના જાગ્યા કરું પરદેશમાં,

એક કાગળમાં ઊઘડતું એ જ આંગણ સાંભરે.

amblithi kudta pamya’ta e wran sambhre,

limDani chhanwman ugeli samjan sambhre

angli chhuti gaiti e diwas pan sambhre,

tyarthi purun thayuntun marun bachpan sambhre

padre ekantman lidhata e pan sambhre

ne pachhi sanjogne sompyata sagpan sambhre

sathiya mahore surajna tejthi warsadman,

kok di’ lila hata je saw, toran sambhre

bandh ankhe ratna jagya karun pardeshman,

ek kagalman ughaDatun e ja angan sambhre

amblithi kudta pamya’ta e wran sambhre,

limDani chhanwman ugeli samjan sambhre

angli chhuti gaiti e diwas pan sambhre,

tyarthi purun thayuntun marun bachpan sambhre

padre ekantman lidhata e pan sambhre

ne pachhi sanjogne sompyata sagpan sambhre

sathiya mahore surajna tejthi warsadman,

kok di’ lila hata je saw, toran sambhre

bandh ankhe ratna jagya karun pardeshman,

ek kagalman ughaDatun e ja angan sambhre