
અમારા તડપવાનું કારણ સ્મરણ છે
અને રોજ મરવાનું કારણ સ્મરણ છે.
નથી આગ જેવું કશું જિંદગીમાં,
અમારા સળગવાનું કારણ સ્મરણ છે.
નદી હું સરજવા ગયો’તો; બન્યું રણ,
હવે ત્યાં ભટકવાનું કારણ સ્મરણ છે.
બધું સર્વસામાન્ય છે એ ગલીમાં,
છતાં ત્યાં અટકવાનું કારણ સ્મરણ છે.
ઘણાં રોજ ગઝલો લખે છે સ્મરણમાં,
ઘણાંનું ન લખવાનું કારણ સ્મરણ છે.
amara taDapwanun karan smran chhe
ane roj marwanun karan smran chhe
nathi aag jewun kashun jindgiman,
amara salagwanun karan smran chhe
nadi hun sarajwa gayo’to; banyun ran,
hwe tyan bhatakwanun karan smran chhe
badhun sarwsamanya chhe e galiman,
chhatan tyan atakwanun karan smran chhe
ghanan roj gajhlo lakhe chhe smaranman,
ghanannun na lakhwanun karan smran chhe
amara taDapwanun karan smran chhe
ane roj marwanun karan smran chhe
nathi aag jewun kashun jindgiman,
amara salagwanun karan smran chhe
nadi hun sarajwa gayo’to; banyun ran,
hwe tyan bhatakwanun karan smran chhe
badhun sarwsamanya chhe e galiman,
chhatan tyan atakwanun karan smran chhe
ghanan roj gajhlo lakhe chhe smaranman,
ghanannun na lakhwanun karan smran chhe



સ્રોત
- પુસ્તક : પ્રિયે! તું અહીંથી જવાની... (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 25)
- સર્જક : પ્રમોદ અહિરે
- પ્રકાશક : સાહિત્ય સંકુલ
- વર્ષ : 2003