મણકા સમી જ એને વિખેરી શકાય છે,
ઇચ્છાઓ જળની જેમ ઉલેચી શકાય છે!
આવો તરસને આંખનું ઉપનામ આપીએ,
મૃગજળ સમું કહે છે – સમેટી શકાય છે!
નિર્મમપણાની ભીંત ઉપર આવું કૈં લખો,
‘આ શૂન્યતાઓ દૂર ખસેડી શકાય છે!’
વસ્ત્રો સમા દિવસ તમે ફેંકી શકો નહીં,
હા, એટલું ખરું કે પહેરી શકાય છે!
એકાદ ચિંતા ફૂલની માફક ચૂંટી જુઓ,
લિપિ ઘણીય ઊંધી ઉકેલી શકાય છે!
manka sami ja ene wikheri shakay chhe,
ichchhao jalni jem ulechi shakay chhe!
awo tarasne ankhanun upnam apiye,
mrigjal samun kahe chhe – sameti shakay chhe!
nirmamapnani bheent upar awun kain lakho,
‘a shunytao door khaseDi shakay chhe!’
wastro sama diwas tame phenki shako nahin,
ha, etalun kharun ke paheri shakay chhe!
ekad chinta phulni maphak chunti juo,
lipi ghaniy undhi ukeli shakay chhe!
manka sami ja ene wikheri shakay chhe,
ichchhao jalni jem ulechi shakay chhe!
awo tarasne ankhanun upnam apiye,
mrigjal samun kahe chhe – sameti shakay chhe!
nirmamapnani bheent upar awun kain lakho,
‘a shunytao door khaseDi shakay chhe!’
wastro sama diwas tame phenki shako nahin,
ha, etalun kharun ke paheri shakay chhe!
ekad chinta phulni maphak chunti juo,
lipi ghaniy undhi ukeli shakay chhe!
સ્રોત
- પુસ્તક : કાવ્યસંચય - 3 (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 166)
- સંપાદક : રમણલાલ જોશી, જયન્ત પાઠક
- પ્રકાશક : ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ
- વર્ષ : 1981