શબ્દો તારા હોઠે આવે

કંકુવરણા થઈને સ્રાવે

બે કાંટા વચ્ચે ઘડિયાળો

ક્ષણને બેઠી બેઠી ચાવે

માણસ ભારે દર્પણવલ્લો

હું ને, હું સાથે સરખાવે

મૃગજળની માયા છે જબરી

પીતા પીતા પણ તરસાવે

તડ વચ્ચેથી સુસવાટાઓ

શિયાળો આખ્ખો સરકાવે

ટચલી જેવા છેલ્લા શ્વાસો

મૃત્યુનો પર્વત ઉંચકાવે