કન્દીલ છે ભિન્ન રંગની

વાયુની લહેરીઓમાં પરિચિત સુવાસ છે,

મારા હૃદયની ઊર્મિઓ શાને ઉદાસ છે?

ખીલે જખમનાં ફૂલ, ફરી આવી છે વસંત,

થીજેલા આ રુધિરને ઝાકળની પ્યાસ છે.

સંભારણાં ફરી ફરી ચીતરેછે ચિત્ર કંઈ,

ભીનપ છે આંખે અશ્રુની ને ઉષ્ણ શ્વાસ છે.

કિરણો ફૂટે પ્રભાતનાં ચીરીને વાદળાં,

એકએક એ કિરણ મહીં દીપકનો વાસ છે.

સૌંદર્યનું ઝરણ બધે વહેતું દીસું છું હું,

બ્રહ્માંડ મુજ નજર મહીં સૌંદર્ય-વાસ છે!

આભાસ કહી શકું ન કહું દૃષ્ટિ-ભ્રમ ફક્ત,

સર્જન છે યા બધુંય, જે સર્જકનો ભાસ છે.

દૃશ્યો જુદાં છે, ચિત્ર છે એક જ નિસર્ગનું,

કન્દીલ છે ભિન્ન રંગની - એક જ ઉજાસ છે.

ઝાંખા મિનાર જોઉં છું, પથ દૂર છે ‘નસીમ’,

ઉરને જીવનની આશ છે, તૂટેલ શ્વાસ છે.

kandiil chhe bhinn rangnii