અફવા જે ઉડાડી હતી, સાચ્ચી જ નીકળી
afvaa je udaadii hatii, saachchii j nikalii


અફવા જે ઉડાડી હતી, સાચ્ચી જ નીકળી,
આ જિંદગી તૂરી અને ખાટ્ટી જ નીકળી.
ઇચ્છાનાં હરણ બેખબર થૈ દોડતાં રહ્યાં!
ને ઝાંઝવાંની દોટ તો પાક્કી જ નીકળી.
ક્યારેય સમય પર નથી એ વ્યક્ત થઈ શકી,
આ લાગણી છેવટ સુધી બાઘ્ઘી જ નીકળી.
તારાં ગયા પછીથી આ પાંખી હથેળીમાં,
પીડાની રેખાઓ બધી ઘાટ્ટી જ નીકળી.
ટુકડા કરી-કરીને દબાવી’તી દિલમહીં,
તોયે ઉદાસી આખરે આખ્ખી જ નીકળી.
aphwa je uDaDi hati, sachchi ja nikli,
a jindgi turi ane khatti ja nikli
ichchhanan haran bekhabar thai doDtan rahyan!
ne jhanjhwanni dot to pakki ja nikli
kyarey samay par nathi e wyakt thai shaki,
a lagni chhewat sudhi baghghi ja nikli
taran gaya pachhithi aa pankhi hatheliman,
piDani rekhao badhi ghatti ja nikli
tukDa kari karine dabawi’ti dilamhin,
toye udasi akhre akhkhi ja nikli
aphwa je uDaDi hati, sachchi ja nikli,
a jindgi turi ane khatti ja nikli
ichchhanan haran bekhabar thai doDtan rahyan!
ne jhanjhwanni dot to pakki ja nikli
kyarey samay par nathi e wyakt thai shaki,
a lagni chhewat sudhi baghghi ja nikli
taran gaya pachhithi aa pankhi hatheliman,
piDani rekhao badhi ghatti ja nikli
tukDa kari karine dabawi’ti dilamhin,
toye udasi akhre akhkhi ja nikli



સ્રોત
- પુસ્તક : ...ત્યારે જિવાય છે (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 3)
- સર્જક : હિમલ પંડ્યા
- પ્રકાશક : કવિતાકક્ષ, ભાવનગર
- વર્ષ : 2022