
ખભે આ ઘાવ તગતગ છે અને હું એટલે જાગું,
પીડા એની જ રગરગ છે અને હું એટલે જાગું.
તને નીંદર નથી આવી ને તારે ઘેર તું જાગે,
મને એક એવી અટકળ છે અને હું એટલે જાગું.
મને એ ઊંઘતો જોઈ રખે, બીજેય ચાલ્યાં જાય,
ગઝલના શે’ર નિશાચર છે અને હું એટલે જાગું.
નથી હું ઊતર્યો આ ઊંઘ સામે કોઈ ચળવળમાં,
જૂના પંખાની ખટખટ છે અને હું એટલે જાગું.
નહીં, દીવાની ટમટમથી નથી કોઈ ફેર પડતો, પણ
નયનમાં ઊંઘ અગોચર છે અને હું એટલે જાગું.
khabhe aa ghaw tagtag chhe ane hun etle jagun,
piDa eni ja ragrag chhe ane hun etle jagun
tane nindar nathi aawi ne tare gher tun jage,
mane ek ewi atkal chhe ane hun etle jagun
mane e unghto joi rakhe, bijey chalyan jay,
gajhalna she’ra nishachar chhe ane hun etle jagun
nathi hun utaryo aa ungh same koi chalawalman,
juna pankhani khatkhat chhe ane hun etle jagun
nahin, diwani tamatamthi nathi koi pher paDto, pan
nayanman ungh agochar chhe ane hun etle jagun
khabhe aa ghaw tagtag chhe ane hun etle jagun,
piDa eni ja ragrag chhe ane hun etle jagun
tane nindar nathi aawi ne tare gher tun jage,
mane ek ewi atkal chhe ane hun etle jagun
mane e unghto joi rakhe, bijey chalyan jay,
gajhalna she’ra nishachar chhe ane hun etle jagun
nathi hun utaryo aa ungh same koi chalawalman,
juna pankhani khatkhat chhe ane hun etle jagun
nahin, diwani tamatamthi nathi koi pher paDto, pan
nayanman ungh agochar chhe ane hun etle jagun



સ્રોત
- પુસ્તક : શબ્દસૃષ્ટિ : ઑગસ્ટ 2009 (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 7)
- સંપાદક : હર્ષદ ત્રિવેદી
- પ્રકાશક : ગુજરાત સાહિત્ય અકાદમી