રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
રજની પાલનપુરી
પ્રતીક્ષા કોઈની કરું છું હું કિંતુ,
આ એક વાતની મુજને સમજણ પડી ના :
ભ્રમણ કોણે રોક્યું સમય-ચક્ર કેરું
નિયમ કોણે બદલ્યા સૂરજની ગતિના?
ભર્યુંભાદર્યું છે હૃદય ઊર્મિઓથી,
પ્રવૃત્તિમાં વીતે છે દિન જિંદગીના;
જતા દિવસે શું-શું થશે કોણ જાણે,
આ મહેમાન તો છે યુવાની સુધીના.
હવે સૌ પ્રયત્નો નકામા છે, ઓ દિલ,
મહોબતની દુનિયા સ્વયં સંકુચિત છે;
હટાવી દીધા સર્વ અવરોધ તોપણ,
વિરહ રાતથી રાત આગળ વધી ના.
નથી કરવી બચવાની કોશિશ અમારે;
ડૂબીશું તો મોજાંના મારાથી બચશું;
નથી હોતાં તોફાન સાગરના તળમાં,
નથી હોતા ભય ત્યાં કોઈ જિંદગીના.
ઉષાની જુદાઈમાં ‘રજની’નું જીવન,
ઉષામય બનાવી દીધું પ્રકૃતિએ;
નયન રક્તવર્ણાં સભર આંસુઓથી,
છે જાણે પ્રભાતે ગુલાબ ઓસ-ભીનાં.
સ્વભાવે જ ‘રજની’નું દિલ છે ગુલાબી,
ગમે તે દશામાંય ખીલી ઊઠે છે;
મિલન-ટાણે રંગો ‘ઉષા’ના મળે છે,
વિરહમાં રહે છે નયન રક્તભીનાં.
સ્રોત
- પુસ્તક : મધુવન (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 202)
- સંપાદક : હરીન્દ્ર દવે
- પ્રકાશક : પ્રવીણ પ્રકાશન
- વર્ષ : 2002
- આવૃત્તિ : ચોથી આવૃત્તિ