સતત કૈંક પીડે છે તલસાટ અંદર
નદી છું, રડું છું હું મોંફાટ અંદર
વણાઈ ગયું વસ્ત્ર પડછાયા માટે,
રહ્યો માત્ર મૂકવો રઝળપાટ અંદર
બધી બારીઓ નેજવું થૈ ગઈ છે,
ઊભું ઓટલે ઘર ને કણસાટ અંદર
હવે મન તો દુષ્કાળ વેળાનું ગોચર -
નહીં થાય ખરીઓનો પછડાટ અંદર
ઊડી ગઈ સ્વયમ્ ડાળ હિલ્લોળા લઈને
અને વૃક્ષ શોધે છે ફફડાટ અંદર
satat kaink piDe chhe talsat andar
nadi chhun, raDun chhun hun momphat andar
wanai gayun wastra paDchhaya mate,
rahyo matr mukwo rajhalpat andar
badhi bario nejawun thai gai chhe,
ubhun otle ghar ne kansat andar
hwe man to dushkal welanun gochar
nahin thay khariono pachhDat andar
uDi gai swyam Dal hillola laine
ane wriksh shodhe chhe phaphDat andar
satat kaink piDe chhe talsat andar
nadi chhun, raDun chhun hun momphat andar
wanai gayun wastra paDchhaya mate,
rahyo matr mukwo rajhalpat andar
badhi bario nejawun thai gai chhe,
ubhun otle ghar ne kansat andar
hwe man to dushkal welanun gochar
nahin thay khariono pachhDat andar
uDi gai swyam Dal hillola laine
ane wriksh shodhe chhe phaphDat andar
સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતી કવિતાચયન 1991 (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 36)
- સંપાદક : હર્ષદ ત્રિવેદી
- પ્રકાશક : ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ
- વર્ષ : 1992