શુભલાભ દીધા, સાથિયા ને શ્રી-સવા દીધા

ઘરમાં પછી જગતના પવન આવવા દીધા

મેંદીભર્યાં ચરણ તો સતત સાથિયા રચે

આ ઉંબરાને મુઠ્ઠી-ઊંચેરા થવા દીધા

બહુ ખાનગી છે વાત જરા કાનમાં કહું

ગમતા’તા એટલે તો વધુ ચાહવા દીધા

નીકળી છે વાત તો આ પવનનેય કહી દઉં

જા સાચવીને, રાહ તને અવનવા દીધા

પકડીને કોણ બેસી રહે, આ હવા છે, દોસ્ત

જે શ્વાસ આવતા રહ્યા એ પણ જવા દીધા

એની સભા છે ચૂપ રહી જે થાય તે જુઓ

‘નાદાન’ પાડ માનો અહીં બેસવા દીધા.