પાંપણો ખંખેરવાની વાત ના કર હોં હવે

પાંપણો ખંખેરવાની વાત ના કર હોં હવે;

તું મને છંછેડવાની વાત ના કર હોં હવે.

પ્હોંચવામાં બે જ ડગલાં દૂર છે, મંઝિલ અને,

આમ તું પાછા જવાની વાત ના કર હોં હવે.

ના મળે તારી ખબર કે પત્ર કોઈ ના મળે,

એટલો મોટો થવાની વાત ના કર હોં હવે.

તેં જ તો આપ્યાં હતાં આ દર્દ, ડૂમા, ડૂસકાં,

તું જ આંસુ લૂંછવાની, વાત ના કર હોં હવે.

આગનાયે કાનમાં તેં તેલ તો રેડ્યું જ છે,

તું જ પાછો આ હવાની વાત ના કર હોં હવે.

સંત, સાધુ ને ફકીરી, વ્યાસવેડા બસ થયું,

તું હવે ઈશ્વર થવાની વાત ના કર હોં હવે.

paanpano khankhervaanii vaat naa kar hon have