ધરાનું બીજ છું તો પણ ફસલમાં આવું તો કે’જે;

નિકટ હોવા છતાં તારી નજરમાં આવું તો કે’જે.

સમયથી પર થઈને હું ક્ષિતિજની પાર બેઠો છું,

દિવસ કે રાતના કોઈ પ્રહરમાં આવું તો કે’જે.

બદલતી ભાવનાઓ ને પરાકાષ્ઠા છે સર્જનની,

હું કોઈની કે ખુદ મારી અસરમાં આવું તો કે’જે.

જો આવીશ તો ફક્ત આવીશ ઇજનના ભાવને લઈને,

વિવશતા કે વ્યથારૂપે ગઝલમાં આવું તો કે’જે.

મને મળવા ચીલાઓ ચાતરીને આવવું પડશે,

હું કોઈ પંથ કે કોઈ ડગરમાં આવું તો કે’જે.

પરમ તૃપ્તિને પામીને હવે છું મુક્ત મારાથી,

નદીની વાત કે જળની રમતમાં આવું તો કે’જે.

તું જોજે ફાંસની જેમ જ ખટકવાનો છું છેવટ લગ,

કદી હું ક્યાંય લોહીની ટશરમાં આવું તો કે’જે.

dharanun beej chhun to pan phasalman awun to ke’je;

nikat howa chhatan tari najarman awun to ke’je

samaythi par thaine hun kshitijni par betho chhun,

diwas ke ratna koi praharman awun to ke’je

badalti bhawnao ne parakashtha chhe sarjanni,

hun koini ke khud mari asarman awun to ke’je

jo awish to phakt awish ijanna bhawne laine,

wiwashta ke wytharupe gajhalman awun to ke’je

mane malwa chilao chatrine awawun paDshe,

hun koi panth ke koi Dagarman awun to ke’je

param triptine pamine hwe chhun mukt marathi,

nadini wat ke jalni ramatman awun to ke’je

tun joje phansni jem ja khatakwano chhun chhewat lag,

kadi hun kyanya lohini tasharman awun to ke’je

dharanun beej chhun to pan phasalman awun to ke’je;

nikat howa chhatan tari najarman awun to ke’je

samaythi par thaine hun kshitijni par betho chhun,

diwas ke ratna koi praharman awun to ke’je

badalti bhawnao ne parakashtha chhe sarjanni,

hun koini ke khud mari asarman awun to ke’je

jo awish to phakt awish ijanna bhawne laine,

wiwashta ke wytharupe gajhalman awun to ke’je

mane malwa chilao chatrine awawun paDshe,

hun koi panth ke koi Dagarman awun to ke’je

param triptine pamine hwe chhun mukt marathi,

nadini wat ke jalni ramatman awun to ke’je

tun joje phansni jem ja khatakwano chhun chhewat lag,

kadi hun kyanya lohini tasharman awun to ke’je