હૈયે તો છું પણ હોઠેથી ભુલાઈ ગયેલો માણસ છું,
મારા ડાબા હાથે ક્યાંક મુકાઈ ગયેલો માણસ છું.
સૌ જાણે છે કે ચાવું છું હું પાન હમેશાં મઘમઘતાં,
હર પિચકારીમાં રોજ અહીં થૂંકાઈ ગયેલો માણસ છું.
પાણીમાં પડેલા કાગળના અક્ષર જેવા છે શ્વાસ બધા,
જીવું છું ઝાંખું પાંખું હું ભૂંસાઈ ગયેલો માણસ છું.
પાણીનો છે આભાસ એવો લાગું છું સ્વયં દરિયા જેવો,
કંઈ એવી તરસથી રણ જેવું સુકાઈ ગયેલો માણસ છું.
ક્યારેક એવું પણ લાગે છે આ વસ્તીમાં વસનારાને,
એક સાવ બજારુ ઓરત છું ચૂંથાઈ ગયેલો માણસ છું.
સૌ આવી ગુનાહો પોતાના કબૂલીને મનાવે છે મિસ્કીન,
કોને કહેવું હું મારાથી રિસાઈ ગયેલો માણસ છું.
haiye to chhun pan hothethi bhulai gayelo manas chhun,
mara Daba hathe kyank mukai gayelo manas chhun
sau jane chhe ke chawun chhun hun pan hameshan maghamaghtan,
har pichkariman roj ahin thunkai gayelo manas chhun
paniman paDela kagalna akshar jewa chhe shwas badha,
jiwun chhun jhankhun pankhun hun bhunsai gayelo manas chhun
panino chhe abhas ewo lagun chhun swayan dariya jewo,
kani ewi tarasthi ran jewun sukai gayelo manas chhun
kyarek ewun pan lage chhe aa wastiman wasnarane,
ek saw bajaru orat chhun chunthai gayelo manas chhun
sau aawi gunaho potana kabuline manawe chhe miskin,
kone kahewun hun marathi risai gayelo manas chhun
haiye to chhun pan hothethi bhulai gayelo manas chhun,
mara Daba hathe kyank mukai gayelo manas chhun
sau jane chhe ke chawun chhun hun pan hameshan maghamaghtan,
har pichkariman roj ahin thunkai gayelo manas chhun
paniman paDela kagalna akshar jewa chhe shwas badha,
jiwun chhun jhankhun pankhun hun bhunsai gayelo manas chhun
panino chhe abhas ewo lagun chhun swayan dariya jewo,
kani ewi tarasthi ran jewun sukai gayelo manas chhun
kyarek ewun pan lage chhe aa wastiman wasnarane,
ek saw bajaru orat chhun chunthai gayelo manas chhun
sau aawi gunaho potana kabuline manawe chhe miskin,
kone kahewun hun marathi risai gayelo manas chhun
સ્રોત
- પુસ્તક : વીસમી સદીની ગુજરાતી કાવ્યમુદ્રા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 565)
- સંપાદક : ચન્દ્રકાન્ત શેઠ, યોગેશ જોષી, હર્ષ બ્રહ્મભટ્ટ, ઊર્મિલા ઠાકર
- પ્રકાશક : ગૂર્જર ગ્રંથરત્ન કાર્યાલય
- વર્ષ : 2007