કોણ કે’ છે લક્ષ્ય વીંધે કોઈ એવો જણ નથી

કોણ કે’ છે લક્ષ્ય વીંધે કોઈ એવો જણ નથી?

જોઈ લે, આ હાથમાં ગાંડીવ છે, ગોફણ નથી.

હું તને મારો ગણીને બંદગી કરતો રહું,

ને ખુદા! તું એમ વર્તે છે, કે કંઈ સગપણ નથી.

જાન આપો કે ન આપો આંચકીને લઈ જશે,

આવશે હકદાર થઈને મોત કંઈ માગણ નથી.

લાખ ધોશે તે છતાંયે એમ ધોવાશે નહીં,

કાલિમા છે પાપની, આ આંખનું આંજણ નથી.

અલ્પ જીવનમાં બધીને કેમ સંતોષી શકાય?

બહુ તમન્નાઓ છે દિલમાં, એક, બે કે ત્રણ નથી.

હાલ તું આવાં અધૂરાં માનવી સર્જે છે કાં?

વિશ્વકર્મા! તારું પણ પહેલાં સમું ધોરણ નથી.

ઊંઘ જેની હોય વેરી તે ફકત હકદાર છે,

ચેનથી પોઢી શકો એ પ્રેમનું આંગણ નથી.

મધ્ય દરિયે ડૂબવામાં એ જ તો સંતોષ છે,

આ તમાશો દેખવા માનવનો મહેરામણ નથી.

ફાવશે ક્યાં ક્યાં હરીફોની હરીફાઈ 'અમીર'?

મારી સમૃધ્ધિનાં કાંઈ એક-બે કારણ નથી!

kon ke' chhe lakshya viindhe koii aevo jan nathii