શું અષાઢી મેઘથી તે શ્રાવણી ઝરમર સુધી?
તું જ છે વ્યાપેલ ઝંઝાવાતથી મર્મર સુધી!
એક ધરતીની લીલા ને બીજી આકાશી કળા
રાત-દિ' ચાલ્યા કરી - ઇન્સાનથી ઈશ્વર સુધી.
એટલો શ્રદ્ધા-અશ્રદ્ધાનો લીલા-વિસ્તાર છે -
દેવના મંદિરથી કે માનવીના ઘર સુધી.
શું વળી સન્માન ને અપમાન બીજા વિશ્વમાં?
પ્યાર ને ધિક્કાર છે પૂજા અને ઠોકર સુધી.
ખેલતો કલ્લોલ ને આંદોલતો ગંભીર પણ,
એક અનહદ નાદ છે ઝરણાંથી તે સાગર સુધી.
રંગ બદલે એટલે પરખાય ના એ તો ખરું—
પ્રેમ વ્યાપક છે. બધે ધિક્કારથી આદર સુધી.
શું છે કોમળતા અને શું ક્રૂરતા - જાણી જશે;
શોધ એને એટલામાં - ફૂલથી પથ્થર સુધી.
માર્ગ ને મંજિલ અગર જો હોય તો તે ત્યાં જ છે,
ચાલનારાનાં ચરણ ને પંખીઓના પર સુધી.
જે અહીં સંકુલ દીસે છે તેય છે વ્યાપક ઘણું,
જોઉં છું સૌંદર્યને હું કણથી તે અંબર સુધી.
કોઈનું દર્શન અહીં એથી નથી આગળ ગયું,
છે અહીં ચર્ચા બધી - નશ્વરથી તે ઈશ્વર સુધી.
ભાવનાઓ, કલ્પનાઓ, ઊર્મિઓ, તર્કો 'અનિલ',
મારાં દિલ-મનમાં ઊચાં - ઇન્સાનથી ઈશ્વર સુધી.
shun ashaDhi meghthi te shrawni jharmar sudhi?
tun ja chhe wyapel jhanjhawatthi marmar sudhi!
ek dhartini lila ne biji akashi kala
raat di chalya kari insanthi ishwar sudhi
etlo shraddha ashraddhano lila wistar chhe
dewana mandirthi ke manwina ghar sudhi
shun wali sanman ne apman bija wishwman?
pyar ne dhikkar chhe puja ane thokar sudhi
khelto kallol ne andolto gambhir pan,
ek anhad nad chhe jharnanthi te sagar sudhi
rang badle etle parkhay na e to kharun—
prem wyapak chhe badhe dhikkarthi aadar sudhi
shun chhe komalta ane shun krurata jani jashe;
shodh ene etlaman phulthi paththar sudhi
marg ne manjil agar jo hoy to te tyan ja chhe,
chalnaranan charan ne pankhiona par sudhi
je ahin sankul dise chhe tey chhe wyapak ghanun,
joun chhun saundaryne hun kanthi te ambar sudhi
koinun darshan ahin ethi nathi aagal gayun,
chhe ahin charcha badhi nashwarthi te ishwar sudhi
bhawnao, kalpnao, urmio, tarko anil,
maran dil manman uchan insanthi ishwar sudhi
shun ashaDhi meghthi te shrawni jharmar sudhi?
tun ja chhe wyapel jhanjhawatthi marmar sudhi!
ek dhartini lila ne biji akashi kala
raat di chalya kari insanthi ishwar sudhi
etlo shraddha ashraddhano lila wistar chhe
dewana mandirthi ke manwina ghar sudhi
shun wali sanman ne apman bija wishwman?
pyar ne dhikkar chhe puja ane thokar sudhi
khelto kallol ne andolto gambhir pan,
ek anhad nad chhe jharnanthi te sagar sudhi
rang badle etle parkhay na e to kharun—
prem wyapak chhe badhe dhikkarthi aadar sudhi
shun chhe komalta ane shun krurata jani jashe;
shodh ene etlaman phulthi paththar sudhi
marg ne manjil agar jo hoy to te tyan ja chhe,
chalnaranan charan ne pankhiona par sudhi
je ahin sankul dise chhe tey chhe wyapak ghanun,
joun chhun saundaryne hun kanthi te ambar sudhi
koinun darshan ahin ethi nathi aagal gayun,
chhe ahin charcha badhi nashwarthi te ishwar sudhi
bhawnao, kalpnao, urmio, tarko anil,
maran dil manman uchan insanthi ishwar sudhi
સ્રોત
- પુસ્તક : મધુવન (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 203)
- સંપાદક : હરીન્દ્ર દવે
- પ્રકાશક : પ્રવીણ પ્રકાશન, રાજકોટ
- વર્ષ : 2002
- આવૃત્તિ : 4