જે દિવસથી સમજણે ચુંજન કર્યું છે પ્યારથી

જે દિવસથી સમજણે ચુંજન કર્યું છે પ્યારથી,

હું પરિચિત થૈ ગયો છું અર્થના વિસ્તારથી.

સ્વપ્ન, ઇચ્છા, લાગણીઓ કે પછી બીજું કશું,

રોજ શું ખરતું રહે છે પાંપણોની ધારથી?

સીદી સૈયદની બની ગૈ જાળી છાતી જ્યારથી,

કોઈ ક્ષણ લૈ ટાંકણું, કૂદી પડે છે ત્યારથી.

ક્યાં સુધી ઊભા પગે ધરવું અમારે તપ કહે,

ઘરની દીવાલો સતત પૂછે મને તુંકારથી.

લો હવે સાતે ય અશ્વોને પલાણો આપણે,

કે નપુંસક નીકળ્યો છે શ્વાસ નામે સારથી.

je divasthi samjane chumban karyu chhe pyarthi