હો વેગ કંઈક એવો વાસંતી વાયરામાં

હો વેગ કંઈક એવો વાસંતી વાયરામાં

એકાદ ફૂલ આવે ઊડીને પીંજરામાં.

બીજે તો ક્યાં વિતાવું રાતો ઉજાગરામાં?

બેસી ગયો છું જઈને તારાના ડાયરામાં

ઓ દિલ! કસર ન કોઈ રહી જાય સરભરામાં,

આવે છે એમને તો ઓછું જરા જરામાં.

બેચાર કંટકોના ડંખોની વાત ક્યાં છે?

ચાલ્યા છીએ અમે તો ઝાડી ને ઝાંખરામાં.

ઈશ્વરને કાજ આખા પથ્થરની શી જરૂરત?

એ તો વસી રહ્યો છે એકેક કાંકરામાં.

હું એકલો જ આજે ભટકી રહ્યો છું જગમાં,

એ તો બીજાની પાસે બેઠાં છે માયરામાં.

બેફામ શાયરીમાં ગુમ થઈ ગયા છે એવા,

મળશે અગર તો મળશે કોઈ મુશાયરામાં.

બેફામ મૂળમાં તો હું જીવ છું ગગનનો,

આ તો ભૂલો પડ્યો ને આવી ગયો ધરામાં.

બેફામ બંધ આંખે તું કેમ જોઈ શકશે?

બેઠા છે મારનારા પણ તારા ખરખરામાં.

ho weg kanik ewo wasanti wayraman