રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
હો વેગ કંઈક એવો વાસંતી વાયરામાં
એકાદ ફૂલ આવે ઊડીને પીંજરામાં.
બીજે તો ક્યાં વિતાવું રાતો ઉજાગરામાં?
બેસી ગયો છું જઈને તારાના ડાયરામાં
ઓ દિલ! કસર ન કોઈ રહી જાય સરભરામાં,
આવે છે એમને તો ઓછું જરા જરામાં.
બેચાર કંટકોના ડંખોની વાત ક્યાં છે?
ચાલ્યા છીએ અમે તો ઝાડી ને ઝાંખરામાં.
ઈશ્વરને કાજ આખા પથ્થરની શી જરૂરત?
એ તો વસી રહ્યો છે એકેક કાંકરામાં.
હું એકલો જ આજે ભટકી રહ્યો છું જગમાં,
એ તો બીજાની પાસે બેઠાં છે માયરામાં.
બેફામ શાયરીમાં ગુમ થઈ ગયા છે એવા,
મળશે અગર તો મળશે કોઈ મુશાયરામાં.
બેફામ મૂળમાં તો હું જીવ છું ગગનનો,
આ તો ભૂલો પડ્યો ને આવી ગયો ધરામાં.
બેફામ બંધ આંખે તું કેમ જોઈ શકશે?
બેઠા છે મારનારા પણ તારા ખરખરામાં.
સ્રોત
- પુસ્તક : પ્યાસ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 108)
- સર્જક : બરકત વિરાણી ‘બેફામ’
- પ્રકાશક : સુમન પ્રકાશન
- વર્ષ : 1994
- આવૃત્તિ : 3