એની ઊંચી ડેલી છે ને મારા નીચા ઓટાજી,

સંબંધોના સરવાળાઓ અંતે પડતા ખોટાજી.

રખડી રઝળી આવ્યો છું હું ચોરાઓ ને ચૌટાંઓ;

તોય વધ્યા છે મારામાં બેચાર હજી હાકોટાજી.

કાલે પાછાં ઠેલાયાં’તાં મારા હાથોનાં વંદન,

ચરણોમાં આવી ગ્યા આજે પંડિત મોટામોટાજી.

જીવનના ફાનસનો કિસ્સો એમ થયો છે પૂરો લ્યો,

દિવસે ઝળહળ વાટ હતી ને સાંજે ફૂટ્યા પોટાજી.

ફળિયામાંથી ઝાંઝર લઈને ચાલ્યાં ગ્યાં’તાં પગલાં જે,

રસ્તે રસ્તે શોધ્યાં એને, ક્યાંય જડ્યા નહિ જોટાજી.

આખેઆખો જનમ લઈને તરસ અઢેલી બેઠા’તા;

અંતસમયમાં શું સૂઝ્યું કે જીવ થયા ગલગોટાજી.

એમ જીવી ગ્યા માણસ થઈને પીડાઓના જંગલમાં,

ફૂલ સુકાયું હાથોમાં ને મનમાં ફૂટ્યા કોંટાજી.

eni unchi Deli chhe ne mara nicha otaji,

sambandhona sarwalao ante paDta khotaji

rakhDi rajhli aawyo chhun hun chorao ne chautano;

toy wadhya chhe maraman bechar haji hakotaji

kale pachhan thelayan’tan mara hathonan wandan,

charnoman aawi gya aaje panDit motamotaji

jiwanna phanasno kisso em thayo chhe puro lyo,

diwse jhalhal wat hati ne sanje phutya potaji

phaliyamanthi jhanjhar laine chalyan gyan’tan paglan je,

raste raste shodhyan ene, kyanya jaDya nahi jotaji

akheakho janam laine taras aDheli betha’ta;

antasamayman shun sujhyun ke jeew thaya galgotaji

em jiwi gya manas thaine piDaona jangalman,

phool sukayun hathoman ne manman phutya kontaji

eni unchi Deli chhe ne mara nicha otaji,

sambandhona sarwalao ante paDta khotaji

rakhDi rajhli aawyo chhun hun chorao ne chautano;

toy wadhya chhe maraman bechar haji hakotaji

kale pachhan thelayan’tan mara hathonan wandan,

charnoman aawi gya aaje panDit motamotaji

jiwanna phanasno kisso em thayo chhe puro lyo,

diwse jhalhal wat hati ne sanje phutya potaji

phaliyamanthi jhanjhar laine chalyan gyan’tan paglan je,

raste raste shodhyan ene, kyanya jaDya nahi jotaji

akheakho janam laine taras aDheli betha’ta;

antasamayman shun sujhyun ke jeew thaya galgotaji

em jiwi gya manas thaine piDaona jangalman,

phool sukayun hathoman ne manman phutya kontaji