એક રણ હતું ને રણ મહીં રસ્તો થયો હતો

એક રણ હતું ને રણ મહીં રસ્તો થયો હતો

હું પણ ચમનની શોધમાં ક્યાં ક્યાં ગયો હતો

જોયું તો ક્યાંક મારી કને મારું દિલ હતું

પહેલાં તમારી આંખ ઉપર શક ગયો હતો

નિસ્બત નહોતી મારે કયામતમાં ઓ ખુદા

હું તો બધાની સાથે અમસ્તો ગયો હતો

નફરત નથી એ નર્કનાં દ્વારો ઉપર મને

કહેવાય છે કે ત્યાં સુધી ઈશ્વર ગયો હતો

રસ્તાનો પ્રેમ એના ઉપર કેટલો હશે

મારાથી પહેલાં ઘર સુધી રસ્તો ગયો હતો

મયખાનુ શોધવામાં નશો એટલો ચડ્યો

પીધા વગર ઘરે હું લથડતો ગયો હતો

ધરતીને મળવા આભને ઝૂકી જવું પડ્યું

‘દિગન્ત’ કેવો દાવ લડાવી ગયો હતો.

ek ran hatu ne ran mahi rasto thayo hato