એ રીતે નિજની યાદમાં સરકી જવાય છે,
બીજા તો ઠીક એનેય ભૂલી જવાય છે.
પહેલાં સમું તરસનુંયે ધોરણ નથી રહ્યું,
પાણી મળે છે તોય હવે પી જવાય છે.
સંગાથમાં જો હોય છે લાંબા અનુભવો,
ઘરની બહાર આવતાં થાકી જવાય છે.
કોઈ ઉછીની ઊંઘનો મોહતાજ છું હવે,
લાગે છે સ્હેજ આંખ, ને જાગી જવાય છે.
e rite nijni yadman sarki jaway chhe,
bija to theek eney bhuli jaway chhe
pahelan samun tarasnunye dhoran nathi rahyun,
pani male chhe toy hwe pi jaway chhe
sangathman jo hoy chhe lamba anubhwo,
gharni bahar awtan thaki jaway chhe
koi uchhini unghno mohtaj chhun hwe,
lage chhe shej aankh, ne jagi jaway chhe
e rite nijni yadman sarki jaway chhe,
bija to theek eney bhuli jaway chhe
pahelan samun tarasnunye dhoran nathi rahyun,
pani male chhe toy hwe pi jaway chhe
sangathman jo hoy chhe lamba anubhwo,
gharni bahar awtan thaki jaway chhe
koi uchhini unghno mohtaj chhun hwe,
lage chhe shej aankh, ne jagi jaway chhe
સ્રોત
- પુસ્તક : ખુશબૂમાં ખીલેલાં ફૂલ હતાં (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 108)
- સંપાદક : સુરેશ દલાલ
- પ્રકાશક : ઈમેજ પબ્લિકેશન્સ પ્રા. લિ.
- વર્ષ : 2004