ઓળખ ગુમાવવાની વ્યથા થાય છે સતત

ઓળખ ગુમાવવાની વ્યથા થાય છે સતત,

ટોળામાં આવવાની વ્યથા થાય છે સતત.

પહેરીને પાઘડી હું જરા ખુશ થયો છું પણ,

માથું નમાવવાની વ્યથા થાય છે સતત.

મારી ખૂબી વખાણે કોઈ એ જ ટાંકણે,

ખામી છુપાવવાની વ્યથા થાય છે સતત.

ભેગી કરે છે ભીડ એ લોકોના મનમાં પણ,

ઊઠાં ભણાવવાની વ્યથા થાય છે સતત!

લગભગ જગતમાં સર્વને પથ્થરની આંખ છે,

હુન્નર બતાવવાની વ્યથા થાય છે સતત.

oLakh gumaavvaanii vyathaa thaay chhe satat