તારું કશું ન હોય તો છોડીને આવ તું,
તારું જ બધું હોય તો છોડી બતાવ તું.
અજવાળું જેના ઓરડે તારા જ નામનું,
હું એ જ ઘર છું એ જ ભલેને ન આવ તું.
પહેર્યું છે એ ય તું જ છે ઓઢ્યું છે એ ય તું,
મારો દરેક શબ્દ તું મારો સ્વભાવ તું.
સાકરની જેમ ઓગળી જઈશ હું ય પણ,
છલકાતો કટોરો ભલેને મોકલાવ તું.
મિસ્કીન સાત દરિયા કરી પાર એ મળે,
એ રેખા હથેળીમાં નથી તો પડાવ તું.
tarun kashun na hoy to chhoDine aaw tun,
tarun ja badhun hoy to chhoDi bataw tun
ajwalun jena orDe tara ja namanun,
hun e ja ghar chhun e ja bhalene na aaw tun
paheryun chhe e ya tun ja chhe oDhyun chhe e ya tun,
maro darek shabd tun maro swbhaw tun
sakarni jem ogli jaish hun ya pan,
chhalkato katoro bhalene moklaw tun
miskin sat dariya kari par e male,
e rekha hatheliman nathi to paDaw tun
tarun kashun na hoy to chhoDine aaw tun,
tarun ja badhun hoy to chhoDi bataw tun
ajwalun jena orDe tara ja namanun,
hun e ja ghar chhun e ja bhalene na aaw tun
paheryun chhe e ya tun ja chhe oDhyun chhe e ya tun,
maro darek shabd tun maro swbhaw tun
sakarni jem ogli jaish hun ya pan,
chhalkato katoro bhalene moklaw tun
miskin sat dariya kari par e male,
e rekha hatheliman nathi to paDaw tun
સ્રોત
- પુસ્તક : આપણી કવિતાસમૃદ્ધિ (ઉત્તરાર્ધ) (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 419)
- સંપાદક : ચન્દ્રકાન્ત ટોપીવાળા
- પ્રકાશક : ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ
- વર્ષ : 2004