છો વેદ વાંચનારાને માનહાનિ લાગે
પ્રસ્વેદ પાડનારા અમને તો જ્ઞાની લાગે
મન સાફ હોય ત્યારે દુનિયા મજાની લાગે
આનંદ ઉચ્ચ લાગે પીડા ગજાની લાગે
બાળકને આખી દુનિયા બસ એકલાની લાગે
ખોટું છે, એ સમજતાં એક જિંદગાની લાગે
પોણા છ ફૂટની કાયા નહિતર તો નાની લાગે
પડછાયા લઇ ફરો તો તંગી જગાની લાગે
ક્યારેક ચાલીચાલી તારા સુધી ન પહોંચું
ક્યારેક ઠોકરો પણ તારી નિશાની લાગે
chho wed wanchnarane manahani lage
praswed paDnara amne to gyani lage
man saph hoy tyare duniya majani lage
anand uchch lage piDa gajani lage
balakne aakhi duniya bas eklani lage
khotun chhe, e samajtan ek jindgani lage
pona chh phutni kaya nahitar to nani lage
paDchhaya lai pharo to tangi jagani lage
kyarek chalichali tara sudhi na pahonchun
kyarek thokro pan tari nishani lage
chho wed wanchnarane manahani lage
praswed paDnara amne to gyani lage
man saph hoy tyare duniya majani lage
anand uchch lage piDa gajani lage
balakne aakhi duniya bas eklani lage
khotun chhe, e samajtan ek jindgani lage
pona chh phutni kaya nahitar to nani lage
paDchhaya lai pharo to tangi jagani lage
kyarek chalichali tara sudhi na pahonchun
kyarek thokro pan tari nishani lage
સ્રોત
- પુસ્તક : આમ લખવું કરાવે અલખની સફર (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 5)
- સર્જક : રઈશ મનીઆર
- પ્રકાશક : શબ્દ પ્રકાશન
- વર્ષ : 2011