છેવટે હાંફી ગયો એ આખરે માણસ હતો,

ને રમત છોડી ગયો એ આખરે માણસ હતો.

એક રસ્તે જિંદગી આખી ગુજારી તે છતાં,

લક્ષ્યને ચૂકી ગયો એ આખરે માણસ હતો.

એક-બે શબ્દોમાં પણ જીવન પ્રગટ કરવું પડે,

ટૂંકમાં સમજી ગયો એ આખરે માણસ હતો.

ક્યાં લગી અકબંધ રે’શે આ પ્રવાહી જિંદગી,

બંધ સૌ તોડી ગયો એ આખરે માણસ હતો.

ફૂલ, પૂજા, પ્રાર્થનાને ચોતરફ છે ઘંટનાદ,

ભેદ સૌ પામી ગયો એ આખરે માણસ હતો.

એ ફરીથી એકડાને ઘૂંટવા બેઠો હતો,

બસ, બધું ભૂલી ગયો એ? – આખરે માણસ હતો.

chhewte hamphi gayo e akhre manas hato,

ne ramat chhoDi gayo e akhre manas hato

ek raste jindgi aakhi gujari te chhatan,

lakshyne chuki gayo e akhre manas hato

ek be shabdoman pan jiwan pragat karawun paDe,

tunkman samji gayo e akhre manas hato

kyan lagi akbandh re’she aa prawahi jindgi,

bandh sau toDi gayo e akhre manas hato

phool, puja, prarthnane chotraph chhe ghantnad,

bhed sau pami gayo e akhre manas hato

e pharithi ekDane ghuntwa betho hato,

bas, badhun bhuli gayo e? – akhre manas hato

chhewte hamphi gayo e akhre manas hato,

ne ramat chhoDi gayo e akhre manas hato

ek raste jindgi aakhi gujari te chhatan,

lakshyne chuki gayo e akhre manas hato

ek be shabdoman pan jiwan pragat karawun paDe,

tunkman samji gayo e akhre manas hato

kyan lagi akbandh re’she aa prawahi jindgi,

bandh sau toDi gayo e akhre manas hato

phool, puja, prarthnane chotraph chhe ghantnad,

bhed sau pami gayo e akhre manas hato

e pharithi ekDane ghuntwa betho hato,

bas, badhun bhuli gayo e? – akhre manas hato