એક વેળા તેં મને ચાહ્યો હતો એ વાતને ભૂલી ન જા,

આપણે પર્વતને પણ તોડ્યો હતો એ વાતને ભૂલી ન જા,.

તેં જ તો આકાશ ફાડ્યું, તું જ ચમકી, ઝરમરી, વરસી પડી;

હું જ એ વરસાદમાં નાહ્યો હતો એ વાતને ભૂલી ન જા.

તું હલેસાં શ્વાસનાં લઈ નીકળી’તી કેટલા ઉત્સાહથી,

ને મને દરિયો ગણી ખેડ્યો હતો એ વાતને ભૂલી ન જા.

તેં ભલે ને સાવ અમથો માર્ગ બદલાવ્યો હશે. તો પણ અહીં–

એક આખો કાફ્લો તૂટ્યો હતો એ વાતને ભૂલી ન જા.

એક ક્ષણમાં આ બધું ભૂલી જશે તો છે તને અધિકાર, પણ

એક વેળા તેં મને ચાહ્યો હતો એ વાતને ભૂલી ન જા.

ek wela ten mane chahyo hato e watne bhuli na ja,

apne parwatne pan toDyo hato e watne bhuli na ja,

ten ja to akash phaDyun, tun ja chamki, jharamri, warsi paDi;

hun ja e warsadman nahyo hato e watne bhuli na ja

tun halesan shwasnan lai nikli’ti ketla utsahthi,

ne mane dariyo gani kheDyo hato e watne bhuli na ja

ten bhale ne saw amtho marg badlawyo hashe to pan ahin–

ek aakho kaphlo tutyo hato e watne bhuli na ja

ek kshanman aa badhun bhuli jashe to chhe tane adhikar, pan

ek wela ten mane chahyo hato e watne bhuli na ja

ek wela ten mane chahyo hato e watne bhuli na ja,

apne parwatne pan toDyo hato e watne bhuli na ja,

ten ja to akash phaDyun, tun ja chamki, jharamri, warsi paDi;

hun ja e warsadman nahyo hato e watne bhuli na ja

tun halesan shwasnan lai nikli’ti ketla utsahthi,

ne mane dariyo gani kheDyo hato e watne bhuli na ja

ten bhale ne saw amtho marg badlawyo hashe to pan ahin–

ek aakho kaphlo tutyo hato e watne bhuli na ja

ek kshanman aa badhun bhuli jashe to chhe tane adhikar, pan

ek wela ten mane chahyo hato e watne bhuli na ja