અમે નીકળીએ જો નભમાં, તો સાત ઘોડા લઈ

અને વિહરીએ ધરા પર, ફકીરી દોહા લઈ

ભરી ગયો, બધી રગરગમાં કસ્તૂરીની મહેક

એ શખ્સ આવ્યો'તો, એકાદ મુઠ્ઠી ચોખા લઈ

થયો જો દૂર નજરથી તો સાદ પાડું છું

હતો સમક્ષ તો બેસી રહ્યો અબોલા લઈ

‘સહજ’ જે પંક્તિઓ હું ગણગણ્યો સ્વગત મનમાં

સમીર ગાતો રહ્યો, રાતભર, હિલોળા લઈ

ame nikliye jo nabhman, to sat ghoDa lai

ane wihriye dhara par, phakiri doha lai

bhari gayo, badhi ragaragman kasturini mahek

e shakhs awyoto, ekad muththi chokha lai

thayo jo door najarthi to sad paDun chhun

hato samaksh to besi rahyo abola lai

‘sahj’ je panktio hun ganganyo swagat manman

samir gato rahyo, ratbhar, hilola lai

ame nikliye jo nabhman, to sat ghoDa lai

ane wihriye dhara par, phakiri doha lai

bhari gayo, badhi ragaragman kasturini mahek

e shakhs awyoto, ekad muththi chokha lai

thayo jo door najarthi to sad paDun chhun

hato samaksh to besi rahyo abola lai

‘sahj’ je panktio hun ganganyo swagat manman

samir gato rahyo, ratbhar, hilola lai