darad dil - Ghazals | RekhtaGujarati

ભૈરવી-ગઝલ

દરદ દિલ કયાં બતાવું જઇ બધેથી યારિ મારી ગઇ,

કવીતા ક્યાં સુણાવું જઇ હવે તો વારી મારી ગઈ? ૧

જવું તે ઘેર શાને કાજ પરીક્ષા પ્રેમની ના જ્યાં,

નજર શાને જરા કરવી જહાં મહેમાનદારી ગઈ? ર

ધરે શી દિલ કંઈ આશા નિરાશા અંત આવી જ્યાં,

પવન પાણી મહીં પ્યારી વફાદારી હમારી ગઇ.

જઇ મસ્તાનને પૂછ્યું ગુરૂગમ ભેદ બતલાવે,

કહે રે પ્રાણથી પ્યારા બલા શી રીત તારી ગઈ?

રહું દિનરાત મસ્તાનો મદીરા પ્રેમનો પીને,

હવા લાગે દુનિયાની સરવ યારી વિસારી ગઈ.

બલાઓ મેં લીધી તારી દુખી નિત હું સુખી તું યાર,

બધીએ પ્યારિ લે પાછી તુફાની રાત કારી ગઈ.

અહો કોઇ નામવર પંથી દયાળુ દોસ્ત દેશેથી,

મને આવી કહે કાંઈ ખબર કો બાગ પ્યારી ગઈ.

ધરી રત્નાકરી સાડી સજેલી સુંદરી શામા,

ધરા ધૂરધરા અર્પુ હવે ના ધીર ધારી ગઈ.

સહજ સહજે રિસાવું શું સહજ સહજે અહો પ્યારી,

ધરે છે માન શા કાજે હવે વય તે વિકારી ગઈ.

લઈ મંદારની માળા ગ્રિવા ગોરી ઉપર અર્પુ,

અને ત્યાં વિધીની રેખ પર શું મેખ મારી ગઇ. ૧૦

અહીં લહિ વાટડી તારી રહી મુજ સંગ સેવાર્થે,

સખી શાણી હવે થાકી વસંતે જો બિચારી ગઈ. ૧૧

રહ્યો છું વિર્હ–દાવાગ્નિ તને સંભારિ રોયો હું,

જગતને પોક મૂકીને મને કોયલ વિસારી ગઇ. ૧ર

થાએ નેહ તે સારો, વિરહ બૂરો પછી થાએ,

કંઈ શાણા હઝારોની મતી માંહિ મારી ગઇ. ૧૩

કવીતાની જરબ પર તર્ક પાસેથી શુકન જોઉં,

કંઈ મસ્તાન પોથી ફાલ કાજે નિત વિચારી ગઇ. ૧૪

વિરહમાં પ્યારિનાં ગાનો સુણી થઈ મસ્ત કહેતો बाल

બલા સર્વે હમારી ગઈ બલા સર્વે હમારી ગઇ. ૧પ

સ્રોત

  • પુસ્તક : ક્લાન્ત કવિ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 98)
  • સંપાદક : ઉમાશંકર જોષી
  • પ્રકાશક : ગૂજરાત સાહિત્ય સભા
  • વર્ષ : 1942