તારો સતત અભાવ છે ‘આકાશ’ શબ્દમાં,

પહેલા સમું કશું નથી ‘ચોપાસ’ શબ્દમાં.

અંદર ગયા પછી બહુ ભારે થતો ગયો,

નક્કી જ ભેળસેળ છે કંઈ ‘શ્વાસ’ શબ્દમાં.

તારા ગયાના અર્થમાં ખાલી જગા હતી,

ડૂમા વસી ગયા બધે ‘અવકાશ’ શબ્દમાં.

સૂરજ ઠર્યો તો સાંજના દીવા કર્યા તમે,

શું શું બળી ગયું હશે ‘અજવાસ’ શબ્દમાં.

હું ‘ને અરીસો બેઉ જણ થીજી ગયા ‘ગ.મિ.’,

કેવી પડી તિરાડ આ ‘અહેસાસ’ શબ્દમાં.

taro satat abhaw chhe ‘akash’ shabdman,

pahela samun kashun nathi ‘chopas’ shabdman

andar gaya pachhi bahu bhare thato gayo,

nakki ja bhelsel chhe kani ‘shwas’ shabdman

tara gayana arthman khali jaga hati,

Duma wasi gaya badhe ‘awkash’ shabdman

suraj tharyo to sanjna diwa karya tame,

shun shun bali gayun hashe ‘ajwas’ shabdman

hun ‘ne ariso beu jan thiji gaya ‘ga mi ’,

kewi paDi tiraD aa ‘ahesas’ shabdman

taro satat abhaw chhe ‘akash’ shabdman,

pahela samun kashun nathi ‘chopas’ shabdman

andar gaya pachhi bahu bhare thato gayo,

nakki ja bhelsel chhe kani ‘shwas’ shabdman

tara gayana arthman khali jaga hati,

Duma wasi gaya badhe ‘awkash’ shabdman

suraj tharyo to sanjna diwa karya tame,

shun shun bali gayun hashe ‘ajwas’ shabdman

hun ‘ne ariso beu jan thiji gaya ‘ga mi ’,

kewi paDi tiraD aa ‘ahesas’ shabdman