તું તો ફરફરતો વાસંતી વાયરો

તું તો ફરફરતો વાસંતી વાયરો,

હાથ આવે આવે ને સરી જાય જો,

કેમ કરી હાથમાં લેવો!

તું તો આષાઢી વાદળા જેવો,

બાથ ભરતાં ભરતાં ભાંગી જાય જો,

કેમ કરી ભાથમાં લેવા !

તું તો પાણી કરતાંય સાવ પાતળો,

મારી એરણથી ઢળી ઢળી જાય જો,

કેમ કરી ઘાટમાં લેવો!

તું તો વાતોમાં વણતો વરણાગિયો,

ઓ રે બોલે બોલે ને ફરી જાય જો,

કેમ કરી વાતમાં લેવો!

હું તો મનવું મનવું તું રિસાઈ જતો,

ઓ રે રૂઠુ ત્યાં લળી લળી આવતો,

કેમ કરી ગાંઠવો નેડો —

તુંથી મારે કેમ કરી માંડવો નેડો!

tun to pharapharto wasanti wayro