તરસ્યું હૈયા–હરણું!
દોડતું દશે દિશમાં વ્યાકુળ ઢૂંઢતું શીતલ ઝરણુ!
તરસ કેરા તીરથી ઘાયલ,
પલ વળે નહીં ચેન;
રાતથી લાંબો દિન થતો, ને
દિનથી લાંબી રેન!
પાગલ પાગલ ઢૂંઢતું ફરે કોઈ સોનાનું શમણું!
ધીકતી ધરા ચાર બાજુએ,
આભ ઝરે અંગારા;
શાપિત મૃગની ઘોર તૃષાના
ક્યાંય દેખાય ન આરા
રણ રેતીનું સળગે કેવળ, છાંય ધરે નહિ તરણું!
tarasyun haiya–harnun!
doDatun dashe dishman wyakul DhunDhatun shital jharanu!
taras kera tirthi ghayal,
pal wale nahin chen;
ratthi lambo din thato, ne
dinthi lambi ren!
pagal pagal DhunDhatun phare koi sonanun shamnun!
dhikti dhara chaar bajue,
abh jhare angara;
shapit mrigni ghor trishana
kyanya dekhay na aara
ran retinun salge kewal, chhanya dhare nahi tarnun!
tarasyun haiya–harnun!
doDatun dashe dishman wyakul DhunDhatun shital jharanu!
taras kera tirthi ghayal,
pal wale nahin chen;
ratthi lambo din thato, ne
dinthi lambi ren!
pagal pagal DhunDhatun phare koi sonanun shamnun!
dhikti dhara chaar bajue,
abh jhare angara;
shapit mrigni ghor trishana
kyanya dekhay na aara
ran retinun salge kewal, chhanya dhare nahi tarnun!
સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતી ઊર્મિકાવ્યો (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 70)
- સંપાદક : જયન્ત પાઠક, રમણલાલ પાઠક
- પ્રકાશક : આદર્શ પ્રકાશન
- વર્ષ : 1983