રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
કલશોર
kalshor
પ્રદ્યુમ્ન તન્ના
પ્રદ્યુમ્ન તન્ના
સાવ સૂનાં ચરિયાણમાં મચ્યો કેવડો તે કલશોર
આજ ફરી કંઈ કેટલા દિ'એ આવર્યાં રે'તાં આભથી ઓલ્યા
તડકે કાઢી કોર!
પાંદને જાણે પાંખ ફૂટી હોય
એટલાં તે સઈ સૂડાં,
અણકથી ઉર-એષણાં સમા
કરતાં ઊડંઊડા!
ટૌ'કાની ભરમારમાં ભળ્યા અડખે પડખે અમરાઈથી
મ્હેંકતા ખાંતે મોર!
સાવ સૂનાં ચરિયાણમાં મચ્યો કેવડો તે કલશોર...
નવજાયાં ને આમ તો માને
આંચળ વળગ્યાં રે'તાં,
હરખે ચોગમ હડિયું કાઢે
પાડરાં ભાંભર દેતા,
લાખ જોને આ દોડતી વાંહે તોય ક્યાં વા'લાં ચાનક ચડ્યાં
ઝાલવા દિયે દોર?!
સાવ સૂનાં ચરિયાણમાં મચ્યો કેવડો તે કલશોર....
મારોય હાયે જીવ ના ઝાલ્યો
જાય એવું આજ ભાવે,
અમથું અમથું નામ નવું એક
ઓઠપે રમતું આવે,
(ને) ઘૂઘર ટાંક્યા કાપડા હેઠે સળવળ થાતાં વરતી રહું
વીંછું રાતા ચોળ!
સાવ સૂનાં ચરિયાણમાં મચ્યો કેવડો તે કલશોર...
(૧૯૭૮)
સ્રોત
- પુસ્તક : છોળ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 67)
- સર્જક : પ્રદ્યુમ્ન તન્ના
- પ્રકાશક : પ્રસાર, ભાવનગર
- વર્ષ : 2000