સાંવરિયો વટનો કટકો!

ઘડી-ઘડીમાં રિસાતો-ભીંસાતો એનો લટકો!

ફૂલ ખીલે અધમધ રાતે ને ભરબપ્પોરે કિટ્ટા

અક્ષરને બદલે ચીતરતો આડા અવળા લીટા

મધદરિયે કહેતો : ‘અટકો!’

સાંવરિયો વટનો કટકો!!

નહીં હોડી નહીં હલ્લેસું, નહીં ફૂલપદમણી રાણી!

પાંપણમાં રેડી ચોમાસું વરસે એક કહાણી!!

એ રહે, આંખને ખટકો!

સાંવરિયો વટનો કટકો!!