રોટલાની મંડઈ મ્હોંકાણ

‘મા, મનઅ ચાંદલિયો આલો’ની રઢ મેલ, રાંમા

આંય રોટલાની મંડઈ મ્હોંકાણ.

બાર બાર વરહે ના નીર જેમાં આયાં’તા

એવા નવાંણ જેવું ઘર,

આ પાએ, તે પાએ માટીનાં ભેંતડાં

ઊધઈના જાંમેલા થર,

બાકોરાં સાદડીનાં ચોમાહે પાંણીની

છુટ્ટા હાથે કરતા લ્હાંણ... મા, મનઅ.

ગાલ્લાનાં પૈડાં છ ચેવા મોટાં લ્યાં એવો

રૂપિયો અતો રાંણીછાપનો,

ઘહઈન્ ઘહઈન્ એવો નેનો થૈ જ્યો ક નહીં

પ્હોંચતો પગાર તારા બાપનો;

રાંમની વાતો તો એથી જૂના જમાંનાની

ઈનું વાંચીન તું ના ભેંકડાઓ તાંણ... મા, મનઅ.

બાપ તારો કાંય નહીં દરસથ રાજા ક નહીં,

મુંયે અયોધ્યાની રાંણી,

રાંમે તો રાંણીન માગ્યો હજીરો’લ્યા

ખોપડી તારીય થઐ કાંણી?

રાજાના ઘરની તું વાતો કરઅ લ્યા પણ

ઘરનો ખૂણો તો પ્હેલો જાંણ... મા, મનઅ.

rotlani manDi mhonkan