proshitbhartrika - Geet | RekhtaGujarati

પ્રોષિતભર્તૃકા

proshitbhartrika

વિનોદ જોશી વિનોદ જોશી
પ્રોષિતભર્તૃકા
વિનોદ જોશી

આછાં આછાં રે તળાવ,

એની ઘાટી રે કાંઈ પાળ;

પાળે ઊગી ચણોઠડી, એના વેલાને નહિ વાડ...

હું પેડુએ પાતળી મારો પરણ્યો ઊભો વાંસ,

ભટકાણો ભરનીંદરમાં મધરાતે વાંગી ફાંસ;

વાટું અરડૂસી બે વાર,

ચાટું ઓસડ બીજાં બાર;

બાઈજીનો બેટો, ઘણી ખમા! મુંને થઈ બેઠો વળગાડ...

મીંઢળબંધા બાવડે મારે ના’વું માથાબોળ,

કમખો ટાંગું રવેશમાં કે ખળભળતો વંટોળ;

પોચાં પારેવડાં કાંઈ રાંક,

હાંફે અધમણ ને નવટાંક;

ગુલાબગોટો ઝૂરે રે! મારે ફળિયે બાવળ ઝાડ...

ચોમાસાનું વેલડું કાંઈ ઊપડ્યું બારોબાર,

ટીપું વાદળ તૂટી પડે અણધાર્યું અનરાધાર;

વેરું મોતી સવ્વા લાખ,

ખેરું ખરબચડો કંઈ થાક;

ટચાકટીલડી ટાંકી રે મેં તો મખમલિયે ઓછાડ...

સ્રોત

  • પુસ્તક : પ્રતિપદા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 116)
  • સંપાદક : પ્રશાંત પટેલ, યોગેશ પટેલ
  • પ્રકાશક : ડૉ. મોહન પટેલ
  • વર્ષ : 2015