રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
સખી જો મોટા મેદાનમાં, અદ્ભુત રીતે આજ; નટડી નાચે છે.
પેખીને અચરજ પામીઓ, સૌ વિદ્વાન સમાજ, નટડી નાચે છે.
કોણ જાણે આવી ક્યાં થકી, ફરતી દેશ વિદેશ; નટડી નાચે છે.
નાટકના ભેદ ભલા ભણી, બની સ્વરૂપે બેશ; નટડી નાચે છે.
એક કીધો ખેલ ખરેખરો, વિગતે કહું તે વાત; નટડી નાચે છે.
અજાણ્યા જન માને નહિ, એવી વાત અઘાત; નટડી નાચે છે.
નિજ શરીર સંકોચન કરી, થઈ ગઈ ગોળમટોળ; નટડી નાચે છે.
મેં દીઠું તેના દેહનું, દડા પ્રમાણે ડોળ; નટડી નાચે છે.
તે ગણવંતીએ ગોઠવી, અંગ પર વસ્તુ અનેક; નટડી નાચે છે.
કોઈ ચોંટી એના અંગમાં, કોઈ તો છૂટી છેક; નટડી નાચે છે.
પશુ પક્ષી પ્રાણી બહુ ધર્યાં, સ્થાવર જંગમ જાત; નટડી નાચે છે.
કેટલાંએક છોટાં છોકરાં, મોટાં પણ પ્રખ્યાત; નટડી નાચે છે.
વળી ગાત્ર ઉપ બહુ ગોઠવ્યા, પ્યાલા પાણી ભરેલ; નટડી નાચે છે.
પછી દડાની પેઠે દડવડી, ખૂબ કર્યા ત્યાં ખેલ, નટડી નાચે છે.
પછી ઉલટસુલટ કાયા કરી, ખૂબ ગોલાંટો ખાય; નટડી નાચે છે.
પણ એક વસ્તુ અંગથી, જરીએ ખશી ન જાય; નટડી નાચે છે.
સ્થિર સ્થાપિત મોટો થાંભલો, ધરી એનો આધાર; નટડી નાચે છે.
પણ તેને સ્પર્શ કર્યા વિના, ફરતી કુંડાકાર, નટડી નાચે છે.
વળી તેથી રહી બહુ વેગળી, અધર ઉડી આકાશ; નટડી નાચે છે.
નિજ નજર ઠરાવી થાંભલે, ચકર ફરી ચોપાસ; નટડી નાચે છે.
પણ કશીએ ખસીને નવ પડે, અંગેથી ચીજ એક; નટડી નાચે છે.
પ્યાલા પાણી છલકાઈને, છોળ ન ઉડે છેક; નટડી નાચે છે.
વળી છૂટું તેનું છોકરું, ફરે તેને ચૉફેર; નટડી નાચે છે.
જન અણજાણ્યા જાણે નહિ, ખેલ કર્યો શી પેર; નટડી નાચે છે.
એ કૌતક દેખી કોઈને, મન સમજાય ન મર્મ; નટડી નાચે છે.
પણ મોણવેલ, મુજને મળી, ભાગ્યો તેથી ભર્મ, નટડી નાચે છે.
ઘન રાજા ખુશી થયો ઘણો, દીધા સરસ શણગાર; નટડી નાચે છે.
રૂડી સાડી લીલા રંગની, ઓઢાડી એ વાર; નટડી નાચે છે.
તે જોવા ખેલ ખરેખરો, સૌને ઉપજ્યો સ્વાદ; નટડી નાચે છે.
ત્યાં કવિ દલપતરામે કહ્યું, ધન્ય એનો ઉસ્તાદ, નટડી નાચે છે.
સ્રોત
- પુસ્તક : દલપતરામનાં શ્રેષ્ઠ કાવ્યો (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 84)
- સંપાદક : ચન્દ્રકાન્ત ટોપીવાળા
- પ્રકાશક : પાર્શ્વ પબ્લિકેશન
- વર્ષ : 2008