
ઠેસ વાગી ને નખ્ખ નંદવાયો રે, સૈ!
પડ્યા આડા ઊંબર આડી ઓસરી,
છેક છાતીમાં તૈડ પડી સોંસરી;
જડ્યો પડછાયો સાવ ઓરમાયો રે, સૈ!
મેં તો ધબકારો લીંપીને આળખી,
મારાં ભોળાં પારેવડાંની પાલખી;
એક સોનેરી સૂર સંભળાયો રે, સૈ!
હતી સાકરની સાવ હું તો પૂતળી,
દોટ કાઢીને દરિયામાં ઊતરી;
મુંને મારો મુકામ ઓળખાયો રે, સૈ!
thes wagi ne nakhkh nandwayo re, sai!
paDya aaDa umbar aaDi osari,
chhek chhatiman taiD paDi sonsri;
jaDyo paDchhayo saw ormayo re, sai!
mein to dhabkaro limpine alkhi,
maran bholan parewDanni palkhi;
ek soneri soor sambhlayo re, sai!
hati sakarni saw hun to putli,
dot kaDhine dariyaman utri;
munne maro mukam olkhayo re, sai!
thes wagi ne nakhkh nandwayo re, sai!
paDya aaDa umbar aaDi osari,
chhek chhatiman taiD paDi sonsri;
jaDyo paDchhayo saw ormayo re, sai!
mein to dhabkaro limpine alkhi,
maran bholan parewDanni palkhi;
ek soneri soor sambhlayo re, sai!
hati sakarni saw hun to putli,
dot kaDhine dariyaman utri;
munne maro mukam olkhayo re, sai!



સ્રોત
- પુસ્તક : ઝાલર વાગે જૂઠડી (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 27)
- સર્જક : વિનોદ જોશી
- પ્રકાશક : પાર્શ્વ પબ્લિકેશન
- વર્ષ : 2015
- આવૃત્તિ : ચતુર્થ આવૃત્તિ