(ઢાળ-ગરબી)

રેંટિયો તે રિદ્ધ ને સિદ્ધ, મારા વાલા;

કાંતે કુળવંતી નારી રેંટિયો રે. ટેક.

મારા રેંટિયામાં છે નવે નિધ, મારા વાલા; કાંo ૧

જી રે પૂર્વ સંચિત પાકા સાગનો રે,

હેના સુક્ર ને સોણીત બે સુથાર; મારા વાલા; કાંo ૨

જી રે સુરતા સોહાગણ સુંદરી રે,

એનો અવિનાસી છે ભરથાર; માo; કાંo ૩

રૂડી પાંચ તત્વની કીધિ પાટલી રે,

એની થાંભલી છે પ્રાણ ને અપાન; માo; કાંo ૪

ઝેના ચિત્ત રે ચમરખાં ચોડિયાં રે,

એના તોરણિઆ શશિયર ભાણ; માo; કાંo ૫

એની દોરી બાંધી તે દિલસુદ્ધની રે,

એના દાવડાનો દીનકાર; માo; કાંo ૬

એની ત્રાંક સુધારી સુષુમણા રે,

એની મુળકુંડળની માળ; માo; કાંo ૭

એની ઘોણી અવસ્થા ચારની રે,

એના રેણુ થયા છે ગુણ ત્રણ; માo; કાંo ૮

એની બુદ્ધિ ગ્રહી તે મન માકડી રે,

મટ્યો પૂરી ફેરાનો ત્રાસ; માo; કાંo ૯

સદગુરુ શબ્દે સમારિયો રે,

એનો આરો અખંડ અભ્યાસ; માo; કાંo ૧૦

જી રે શ્રુતી ને સ્મૃતિ તેલ ઉંજિયું રે,

પૂર્યો લોભ તૃષ્ણાનો લોટ; માo; કાંo ૧૧

બેઠી મન રે નિશ્ચળ કેરી માચીએ રે,

ખાંતે કાંતિએ નહિ આવે ખોટ; માo; કાંo ૧૨

એની પૂરતી ચંચળતા ચારની રે,

મટ્યું અવિદ્યાનું આવર્ણ; માo; કાંo ૧૩

જી રે પૂણી ગૃહી તે નિજ પ્રેમની રે,

ભરી સોહમ્ ચપટી સાર; માo; કાંo ૧૪

જીરે ઓહમ્ અખંડ અંકોરથી રે,

હેનો તૂટી ના શકે તાર; માo; કાંo ૧૫

હેનું મન રે પૂરી રહ્યું ફાળકો રે,

ઉણ્યું અનુભવ વસ્તુ વિવેક; માo; કાંo ૧૬

જી રે સતસંગ જળથી પુંકારિઓ રે,

વાળી આંટી અનેકની એક; માo; કાંo ૧૭

કોઈ સંત રે સુતરિએ સુતર મૂલવ્યું રે,

આવ્યો લાભ અખંડ આનંદ; માo; કાંo ૧૮

એ તો લોભાઈ ન ભૂસખી લક્ષમા રે,

થઈ મટ્યું તે સરવે દર્દ; માo; કાંo ૧૯