સત્ય સનાતનને
satya sanatanne
ભોળાનાથ સારાભાઈ દિવેટિયા
Bholanath Sarabhai Divetia
વિમલ રજત ભાસે, પૂર્ણ કરી નીલાકાશે;
ચદ્રમાં આરતિ કરે, સહસ્ર કિરણે તે સત્ય સનાતનને૦
અગણ્ય તારકાવલી, ચતુર્દિશ રહે ઉજ્જવલી;
મંગલ કનકદીપ ગગને ગગને, તે સત્ય૦ વિમલ૦ 1
પુષ્પનો સુરભિ શ્વાસ, ઉઠે છે ધૂપનો વાસ;
કાનન કુસુમભાર, અર્પે છે ચરણે; તે સત્ય૦ વિમલ૦ 2
પર્વતકંદરે જઈ, શુભ શંખ બજાવી;
પવન પૂજે તેને, ચામરવ્યજને. તે સત્ય૦ વિમલ૦ 3
અમૃતના અધિકારી, અમે સહુ નરનારી;
અમે આરતિ કરિયે, પ્રકૃતિની સાથે. તે સત્ય૦ વિમલ૦ 4
જ્ઞાનનો પ્રદીપ જ્વાલી, પ્રેમની સુવાસ ઢાળી;
શતકંઠે કરૂં ગાન સુમધુરતાને, તે સત્ય૦ વિમલ૦ 5
સ્રોત
- પુસ્તક : કાવ્યસંચય-2 (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 92)
- સંપાદક : ધીરુભાઈ ઠાકર, વ્રજલાલ દવે
- પ્રકાશક : ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ
- વર્ષ : 1980