
સો સો વાતુંનો જાણનારો
મોભીડો મારો ઝાઝી વાતુંનો ઝીલનારો. – ટેક
ડગલે ડગલે હાલ્યા કરે છે, ઊંચાણમાં ન ઊભનારો;
એ... ઢાળ ભાળીને સૌ ધ્રોડવા માંડે,
(ઈ તો) ઢાળમાં નવ ધ્રોડનારો. – મોભીડો૦
ભાંગ્યા હોય એનો ભેરુ થનારો, મેલાં ઘેલાંને માનનારો;
એ... ઉપર ઊજળાં ને મનનાં મેલાં એવાં,
ધોળાને નહિ ધીરનારો. – મોભીડો0
એનાં કાંતેલામાં ફોદો ન ઊમટે, તાર સદા એકતારો;
એ... દેયેં દૂબળિયો (પણ) ગેબી ગામડિયો,
મુત્સદ્દીને મૂંઝવનારો. – મોભીડો0
પગલાં માંડશે એવે મારગડે, (એની) આડો ન કોઈ આવનારો
એ... ઝેરના ઘૂંટડા જીરવી જાશે ઈ તો,
બોલીને નૈ બગાડનારો. – મોભીડો0
નાનાં બાળક જેવો હૈયે લેરીલો, એરૂમાં આથડનારો;
ઈ... કૂણો માખણ જેવો સાદો ને સાયલો,
કાળને નોતરનારો. – મોભીડો0
ઝીણી ઝૂંપડીએ, ઝીણી આંખડીએ, ઝીણી નજરથી જોનારો;
એ... પોતે ચણેલામાં પોલ ભાળે તો તો,
પાયામાંથી જ પાડનારો. – મોભીડો0
આવવું હોય તો કાચે તાંતણે, બંધાઈને આવનારો;
એ... ના’વવું હોય અને નાડે જો બાંધશો તો,
નાડાં તોડાવી નાસનારો. – મોભીડો0
રૂડા રૂપાળા (આખા) થાળ ભરીને, પીરસે પીરસનારો;
એ... અજીરણ થાય એવો આ’ર કરે નૈ કદી,
જરે એટલું જ જમનારો. – મોભીડો0
આભે ખૂતેલી મેડી ઊજળિયુંમાં, એક ઘડી ન ઊભનારો;
એ... અન્નનાં ધીંગાણાની જૂની ઝૂપડિયુંમાં,
વણ તેડાવ્યો જોનારો. – મોભીડો0
સૌને માથડે દુઃખ(ડાં) પડે છે, દુઃખડાંને ડરાવનારો;
એ... દુઃખને માથે પડ્યો દુઃખ દબાવીને એ તો,
સોડ તાણીને સૂનારો. – મોભીડો0
કાળ જેવાને મહાકાળ લાગે છે, આભને બાથ ભીડનારો;
સૂરજ આંટા ફરે એવડો ડુંગરો,
(ઇ) ડુંગરાને ડોલાવનારો. – મોભીડો0
ઓળખજે બેનડી એ જ એંધાણીએ,
એ મારા ખોળાનો ખૂંદનારો;
મારો મોહનજી એ ઝાઝેરું જીવો મારા,
ઘડપણનો પાળનારો. – મોભીડો0



સ્રોત
- પુસ્તક : ગાંધી ગુજરાતી કવિતામાં (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 35)
- સંપાદક : રાજેન્દ્ર શુક્લ
- પ્રકાશક : ગૂર્જર સાહિત્ય ભવન
- વર્ષ : 2019