રેખ્તા ગુજરાતી ઉત્સવ - 5 જાન્યુઆરી: વડોદરા | 11 જાન્યુઆરી: મુંબઈ | 19 જાન્યુઆરી: ભાવનગર - ફ્રી રજિસ્ટ્રેશન કરો
રજિસ્ટ્રેશન કરો
રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
લાલજી કાનપરિયા
સોઈ ઝાટકીને કહું છું કે નહીં બોલું, નહીં બોલું, નહીં બોલું રે,
હવે અંતરની ગઠરીને નહીં ખોલું, નહીં ખોલું, નહીં ખોલું રે.
પારકાની સાથે શી કરવી પંચાત?
એળે ગયા છે મારા જન્મારા સાત.
હું તો લાગણીને નક્કામી નહીં છોલું, નહીં છોલું, નહીં છોલું રે,
સોઈ ઝાટકીને કહું છું કે નહીં બોલું, નહીં બોલું, નહીં બોલું રે.
આભલામાં એકલો રમતો સૂરજ,
ઝળકે છે કોટ, કાંગરાં ને બુરજ.
હું તો ઉછીનાં અજવાળાં નહીં ઝીલું, નહીં ઝીલું, નહીં ઝીલું રે,
સોઈ ઝાટકીને કહું છું કે નહીં બોલું, નહીં બોલું, નહીં બોલું રે.
હવે દાવ નથી એક પણ ખેલવો જી,
હવે જીવને ના નોધારો મેલવો જી.
હવે ઢૂંકડુંય ફરકે નહીં ઝોલું, નહીં ઝોલું, નહીં ઝોલું રે,
સોઈ ઝાટકીને કહું છું કે નહીં બોલું, નહીં બોલું, નહીં બોલું રે.
સ્રોત
- પુસ્તક : નવા ચંદ્રની કૂંપળ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 60)
- સર્જક : લાલજી કાનપરીયા
- પ્રકાશક : પ્રવીણ પ્રકાશન, રાજકોટ
- વર્ષ : 1999