ન ઊડી શકતા પંખીનું ગીત

જાવ કહ્યે કેમ જઈશું અને આવશું કેવી રીતે, કહેશો કે આવ....

આભ, તું મારી ચાંચમાં ભરેલ તરણું નહીં

આભ, તું મારી પાંખનો અભાવ

કાનમાં ભરી સાંભળ્યા કરું લચતા લીલમ ઘાસની ભીનીછમ પથારી

અમથી હવા અડકેને ત્યાં સામટી રોમેરોમમાં ખૂલે લયની બારી

કોઈ તો મને ઊંચકી મારો આટલે જરાક ક્યાંક કરી દે ઘાવ...

જાવ કહ્યે કેમ જઈશું અને આવશું કેવી રીતે, કહેશો કે - આવ...

વન, તું મારે ટૌકે ભીન્યું ઝાડવું નહીં

વન, તું મારે કંઠની સૂની વાવ

હું જ ઘટાટોપ વનને પાનેપાન રેલાઈ પડતો કદીક થઈને લીલી નીક

પડતી સવાર જોઈને પીંછે પીંછમાં હવે નભ જેવી હું ઊઘડી પડું બીક

આભ, હું મારા કેટલા રે ફફડાટવછોયો ભોંય પડ્યો છું સાવ....

વન, મારા કેટલા રે કલરવવછોયો. ભોંય પડઘો છું સાવ...

જાવ કહ્યું કેમ જઈશું અને આવશું કેવી રીત, કહેશો કે-આવ

(૧૭-૬-’૬૮)

na uDi shakta pankhinun geet