હવે ઘડીબઘડીમાં રાત્ય પડશે રે
બાઈજી ફાનસ પેટાવો મારે ઓરડે...
ઝાંઝરીની જેમ મેં તો કાગાનીંદરમાં
કેતકીની વાડ્ય પગે બાંધી;
અધરાતે સાંધવા બેઠી'તી કમખો ને
ચોમાસું સાવ લીધું સાંધી.
મારી પિંડીએથી પોઠ્યું ઊતરશે રે
બાઈજી ફાનસ પેટાવો મારે ઓરડે...
આગળના ટોડલાની ઊભી કનેરીએ
આવે ને જાય છે કાળોતરો;
અમથું જરીક ક્યાંક ખખડે કમાડ અને
ભણકારો પડે જીવ સોંસરો.
મારી આંખે અંધારાં આભડશે રે
બાઈજી ફાનસ પેટાવો મારે ઓરડે...
hwe ghaDibaghDiman ratya paDshe re
baiji phanas petawo mare orDe
jhanjhrini jem mein to kaganindarman
ketkini waDya page bandhi;
adhrate sandhwa bethiti kamkho ne
chomasun saw lidhun sandhi
mari pinDiyethi pothyun utarshe re
baiji phanas petawo mare orDe
agalna toDlani ubhi kaneriye
awe ne jay chhe kalotro;
amathun jarik kyank khakhDe kamaD ane
bhankaro paDe jeew sonsro
mari ankhe andharan abhaDshe re
baiji phanas petawo mare orDe
hwe ghaDibaghDiman ratya paDshe re
baiji phanas petawo mare orDe
jhanjhrini jem mein to kaganindarman
ketkini waDya page bandhi;
adhrate sandhwa bethiti kamkho ne
chomasun saw lidhun sandhi
mari pinDiyethi pothyun utarshe re
baiji phanas petawo mare orDe
agalna toDlani ubhi kaneriye
awe ne jay chhe kalotro;
amathun jarik kyank khakhDe kamaD ane
bhankaro paDe jeew sonsro
mari ankhe andharan abhaDshe re
baiji phanas petawo mare orDe
સ્રોત
- પુસ્તક : સાંબેલું ચંદણ સાગનું (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 18)
- સર્જક : મનહર જાની
- પ્રકાશક : પોતે
- વર્ષ : 2001