રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
ધોધમાર વરસાદ પડે છે
dhodhmar warsad paDe chhe
વિમલ અગ્રાવત
વિમલ અગ્રાવત
તગતગતી તલવાર્યુ તડફડ આમતેમ વીંઝાય રે સાજણ ધોધમાર વરસાદ પડે છે.
ઢાલ ફગાવી, બખ્તર તોડી, લોક વીંધાવા જાય રે સાજણ ધોધમાર વરસાદ પડે છે.
કળીઓ ફરફર ફૂલ બની ને લહ લહ લહ લહેરાય રે સાજણ ધોધમાર વરસાદ પડે છે.
ઝરણાં હફડક નદી બનીને દરિયામાં ડોકાય રે સાજણ ધોધમાર વરસાદ પડે છે.
તદારે તદારે તાનિ દિર દિર તનનન છાંટેછાંટો ગાય રે સાજણ ધોધમાર વરસાદ પડે છે.
ઘેઘેતિટ્ તા-ગી તિટ્ તકતિટ્ પવન તાલમાં વાય રે સાજણ ધોધમાર વરસાદ પડે છે.
જળનાં ઘોડાપૂર અમારી આંખ્યુંમાં રુંધાય રે સાજણ ધોધમાર વરસાદ પડે છે.
સેંથો, ચુંદડી, કંગન, કાજળ, લથબથ પલળી જાય રે સાજણ ધોધમાર વરસાદ પડે છે.
હું દરિયેદરિયા ઝંખું ને તું ટીંપે ટીંપે ન્હાય રે સાજણ ધોધમાર વરસાદ પડે છે.
હું પગથી માથાલગ ભીંજું તું કોરેકોરો હાય-
અરે ભરચક ચોમાચા જાય ને મારું અંગ સકળ અકળાય રે
—નફ્ફટ! ધોધમાર વરસાદ પડે છે.
સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતી કવિતા ચયન 1999 (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 90)
- સંપાદક : ઉષા ઉપાધ્યાય
- પ્રકાશક : ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ
- વર્ષ : 2000