મારી મીરાં રતન અમ રાંકનું,

મોતી અણવીંધ્યું માધવની આંખનું. –મારીo

હોંશે હોંશે તને સોંપ્યું રાણાજી,

ન’તું જાણ્યું રોળાશે સવાલાખનું;

પારખી ન જાણ્યું એના હીરનું જતન,

એ તો અમૂલખ સહુ ઝવેરાતનું. –મારીo

ઉરના સાગરમાં પાક્યું પ્રભુનું,

તારા મ્હેલમાં થયું સાવ રાખનું;

કેમ કરી સમજાવું રાણાજી, હાથ ગયું

પાછું, ભગવાનના હાથનું. –મારીo

(૧૪-૧-૮૭)

mari miran ratan am rankanun,

moti anwindhyun madhawni ankhanun –mario

honshe honshe tane sompyun ranaji,

na’tun janyun rolashe sawalakhnun;

parkhi na janyun ena hiranun jatan,

e to amulakh sahu jhaweratanun –mario

urna sagarman pakyun prabhunun,

tara mhelman thayun saw rakhnun;

kem kari samjawun ranaji, hath gayun

pachhun, bhagwanna hathanun –mario

(14 1 87)

mari miran ratan am rankanun,

moti anwindhyun madhawni ankhanun –mario

honshe honshe tane sompyun ranaji,

na’tun janyun rolashe sawalakhnun;

parkhi na janyun ena hiranun jatan,

e to amulakh sahu jhaweratanun –mario

urna sagarman pakyun prabhunun,

tara mhelman thayun saw rakhnun;

kem kari samjawun ranaji, hath gayun

pachhun, bhagwanna hathanun –mario

(14 1 87)