હૃદયમાં ટહૂક્યા રાસબિહારી

સખીરી, ટહૂક્યા રાસબિહારી;

તુલસીદલની પુનિત પ્રસાદી

જમુનાજલની ઝારી :

હૃદયમાં ટહૂક્યા રાસબિહારી.

રંગભવનમાં આડે પડખે ગુપચુપ રહી’તી લેટી,

ત્યાં આવ્યા ઘનશ્યામ, નયનથી લીધી મને લપેટી :

ધડકતી ઝબકી અંગધ્રુજારી!

સખીરી, ટહૂક્યા રાસબિહારી.

બડભાગી બંસી છેડી’તી હરકત તાનેતાને,

જોબન ઘેલું, જીવ બ્હાવરો હાય! કહ્યું ના માને :

મધુરતા અણપ્રીછી — અણધારી!

સખીરી ટહૂક્યા રાસબિહારી.

ગોપી કોઈ નથી પરણેલી, કોઈ નથી જ કુંવારી,

જીવ – બ્રહ્મની અકલિત માયા, નહિ જીતી, નહિ હારી;

મિલનની મંગલ ઘડી પધારી,

સખીરી ટહૂક્યા રાસબિહારી.

સપનાંઓનો સભર સમંદર અભરંભર થઈ રાચે,

કૃષ્ણ ગગનમાં ચન્દ્ર જોઈને નિજાનંદમાં નાચે;

પ્રીતની બુંદબુંદ બલિહારી,

સખીરી ટહૂક્યા રાસબિહારી.

નહિ ચરણામૃત નહિ મિલનામૃત, અધરામૃત નહિ માગું,

સૂરબ્રહ્મનું સંજીવન પી તંદ્રિત તંદ્રિત જાગું :

કે નટવર નર નહિ : હું નહિ નારી

હૃદયમાં ટહૂક્યા રાસબિહારી

તુલસીદલની પુનીત પ્રસાદી

જમુના જલની ઝારી—

સખીરી, ટહૂક્યા રાસબિહારી.