કોઈ ન જાણે!

કોઈ ન જાણે!

ગામ ચોમાસા હેઠ ભીંજાતું હોય એવા વરસાદના ટાણે

તમને તમે ગમવા માંડ્યા હો તે બીજું કોઈ ન જાણે!

ફૂગો ફૂલે એમ ઝીણું ખાબોચિયું ફૂલે જોતજોતામાં, જોતજોતામાં ફૂટે,

શેરીએ બૂમો પાડતા રેલા નીસરે એને આંબવા નદી છબિયુંમાંથી છૂટે;

ટીપાં, છાંટા, ચૂવા, વાછંટ, ધાર, ધધૂડા, ધોરિયા, ધોધંધોધા આખા ગામનું ગજું નાણે!

જળની હેબત વાઘરી જેવા મનને થાપો મારતી કેવી ગારમાટીના કૂબે,

તમને તમે કેટલું ગમ્યા, કેમ ગમ્યા-એ કોયડાસોતું છિછરું માથું ડૂબે;

જળના આવા ઘોંચપરોણા સાંભળે, જુએ, સમજે, સહે જીવ એ પ્હેલાં દરિયો તેગું તાણે!

koii na jaane