ભરઉનાળે છગન નીકળ્યો મકાન ખોળવા નાનું રે...
ખાંખાંખોળાં કરતાં કરતાં હાથમાં આવ્યું છાણું રે
ઓનરશિપમાં આભ મળ્યું ને લીઝ ઉપર આ દર્યો રે
સુકલકડી કાયાનો ભાડૂત કેટલા ઘરમાં ફર્યો રે
છગન કહે : મને નગદ સાચથી ઓછું કંઈ ના ચાલે રે
ભાડૂતી સાચકનાં કટપીસ સેન્ટર ખુલશે કાલે રે
સાચની ફેરી કરતો નીકળે ઊગતી પૂનમ રાતે રે
ચંદ્રભરેલી થાળી લઈને ભટકે માનવજાતે રે
ગીતવલૂરી ટાણે છગનો કુમિકુઠારસ પીતો રે
તાવડી ઉપર રાઈની માફક તતડે એનાં અતીતો રે
છગન-મિત્રવર્તુળ છગનને ઓબ્જેક્ટિવલી નિરખે રે
ગામ આખાનું જોણક થઈને રહ્યો છગનિયો હરખે રે
છગન કહે : હું રહ્યો ફેરિયો પગ વાળી નહીં બેસું રે
કાળમીંઢ ખડકોના વનમાં ભટકું લઈ હલેસું રે
વાટ જોઈને શબરી થાકી આંખ્યું લઈ ઉછીની રે
સહરા ઉપર ઊડતી ચકલી મૃગજળ છાંટે ભીની રે
છગન—મિત્રવર્તુળ વદે : આ કમઅક્કલ છે બગલો રે
ગામ આખાના ઉંબરા ભાંગે નહીં કોઈનો સગલો રે
ષષ્ઠીપૂર્તિના કોઈ પ્રસંગે છગન કહે : ‘નહીં આવું રે’
છગન માટે વેણ નાખીને પાછળથી પસ્તાવું રે?
છગન નિહરતો જાણે કોઈએ ઢીંચણિયું ધકેલ્યું રે
પૂંઠે પેટ્રોલ મૂકી કોણે કૂતરું છૂટું મેલ્યું રે?
લોક કહે : તું એડજસ્ટ થઈ જા! મળશે મોટાં માન રે
તારા પ્રોબ્લેમ સોલ્વ થશે આંગણિયે ઊભશે વાન રે
સારસ્વતોની વચ્ચે છગનો બાઘા જેવો લાગે રે
કવિતા વાંચી ઊભી પૂંછડીયે લાગ જોઈને ભાગે રે
ગુણવંતી ગુજરાતે ઊતર્યાં સારસ્વતનાં ટોળાં રે
એકબીજાનો વાહો કરતાં માથે આવ્યાં ધોળાં રે
છગન કહે : ટાવરના કાંટે ચકલી માળો બાંધે રે
વેરણછેરણ તણખલાં કિયા સગપણથી કોઈ સાંધે રે?
પાર્ષદ કલ્ચર વિકસ્યું એવું મહાદેવ રખડે રેઢા રે
લૂ ઝરતી વેળાના ખેડૂત કપાસિયે જઈ બેઠા રે
કળજગ એવો બેઠો કે ના ઓળખિચાં અપમાન રે
ગામઉધારી વધી ગઈ તો કરાવિયાં સન્માન રે
છગનકથા જે ભલા ભાવથી સાંભળશે નરનાર રે
વિફળતાના ફળની સાથે ફળસે મંગળવાર રે
bharaunale chhagan nikalyo makan kholwa nanun re
khankhankholan kartan kartan hathman awyun chhanun re
onarashipman aabh malyun ne leejh upar aa daryo re
sukalakDi kayano bhaDut ketla gharman pharyo re
chhagan kahe ha mane nagad sachthi ochhun kani na chale re
bhaDuti sachaknan katpis sentar khulshe kale re
sachni pheri karto nikle ugti punam rate re
chandrabhreli thali laine bhatke manawjate re
gitawluri tane chhagno kumikutharas pito re
tawDi upar raini maphak tatDe enan atito re
chhagan mitrwartul chhaganne objektiwli nirkhe re
gam akhanun jonak thaine rahyo chhaganiyo harkhe re
chhagan kahe ha hun rahyo pheriyo pag wali nahin besun re
kalminDh khaDkona wanman bhatakun lai halesun re
wat joine shabri thaki ankhyun lai uchhini re
sahra upar uDti chakli mrigjal chhante bhini re
chhagan—mitrwartul wade ha aa kamakkal chhe baglo re
gam akhana umbra bhange nahin koino saglo re
shashthipurtina koi prsange chhagan kahe ha ‘nahin awun re’
chhagan mate wen nakhine pachhalthi pastawun re?
chhagan niharto jane koie Dhinchaniyun dhakelyun re
punthe petrol muki kone kutarun chhutun melyun re?
lok kahe ha tun eDjast thai ja! malshe motan man re
tara problem solw thashe anganiye ubhshe wan re
saraswtoni wachche chhagno bagha jewo lage re
kawita wanchi ubhi punchhDiye lag joine bhage re
gunwanti gujrate utaryan saraswatnan tolan re
ekbijano waho kartan mathe awyan dholan re
chhagan kahe ha tawarna kante chakli malo bandhe re
weranchheran tanakhlan kiya sagapanthi koi sandhe re?
parshad kalchar wikasyun ewun mahadew rakhDe reDha re
lu jharti welana kheDut kapasiye jai betha re
kaljag ewo betho ke na olakhichan apman re
gamaudhari wadhi gai to karawiyan sanman re
chhaganaktha je bhala bhawthi sambhalshe narnar re
wiphaltana phalni sathe phalse mangalwar re
bharaunale chhagan nikalyo makan kholwa nanun re
khankhankholan kartan kartan hathman awyun chhanun re
onarashipman aabh malyun ne leejh upar aa daryo re
sukalakDi kayano bhaDut ketla gharman pharyo re
chhagan kahe ha mane nagad sachthi ochhun kani na chale re
bhaDuti sachaknan katpis sentar khulshe kale re
sachni pheri karto nikle ugti punam rate re
chandrabhreli thali laine bhatke manawjate re
gitawluri tane chhagno kumikutharas pito re
tawDi upar raini maphak tatDe enan atito re
chhagan mitrwartul chhaganne objektiwli nirkhe re
gam akhanun jonak thaine rahyo chhaganiyo harkhe re
chhagan kahe ha hun rahyo pheriyo pag wali nahin besun re
kalminDh khaDkona wanman bhatakun lai halesun re
wat joine shabri thaki ankhyun lai uchhini re
sahra upar uDti chakli mrigjal chhante bhini re
chhagan—mitrwartul wade ha aa kamakkal chhe baglo re
gam akhana umbra bhange nahin koino saglo re
shashthipurtina koi prsange chhagan kahe ha ‘nahin awun re’
chhagan mate wen nakhine pachhalthi pastawun re?
chhagan niharto jane koie Dhinchaniyun dhakelyun re
punthe petrol muki kone kutarun chhutun melyun re?
lok kahe ha tun eDjast thai ja! malshe motan man re
tara problem solw thashe anganiye ubhshe wan re
saraswtoni wachche chhagno bagha jewo lage re
kawita wanchi ubhi punchhDiye lag joine bhage re
gunwanti gujrate utaryan saraswatnan tolan re
ekbijano waho kartan mathe awyan dholan re
chhagan kahe ha tawarna kante chakli malo bandhe re
weranchheran tanakhlan kiya sagapanthi koi sandhe re?
parshad kalchar wikasyun ewun mahadew rakhDe reDha re
lu jharti welana kheDut kapasiye jai betha re
kaljag ewo betho ke na olakhichan apman re
gamaudhari wadhi gai to karawiyan sanman re
chhaganaktha je bhala bhawthi sambhalshe narnar re
wiphaltana phalni sathe phalse mangalwar re
સ્રોત
- પુસ્તક : કદાચ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 67)
- સર્જક : અનિલ જોશી
- પ્રકાશક : રૂપાલી પબ્લિકેશન
- વર્ષ : 1987