કાંડું મરડ્યું

કાંડું મરડ્યું

કાંડું મરડ્યું એણે

રીસ કરીને છોડાવ્યું તો ઝબ્ દઈ ઝાલી નેણે

જોઈ-જોઈ કેસૂડાં મ્હોર્યાં હું થૈ સુક્કીભઠ્ઠ

મારી વાળી શેય વળે ના કોયલની આ હઠ્ઠ

પોતીકાએ મને પળેપળ પજવી મ્હેણે-મ્હેણે

શરમ મૂકીને પાછળ આવી બેઉ બાજુની વાડ

ડાળ નમાવી ટગરટગર નીરખે આ નવરાં ઝાડ

વળી વાયરે વાવડ વહેતા કર્યા નદીના વ્હેણે

ચૂંટી ભરતાં પાણીથી પાતલડી થૈ ગૈ કેડ્ય

હુંયે મૂઈ ના કહી શકી કે આમ મને કાં વેડ્ય?

પરવશ હું ખેંચાતી ચાલી સમજું નહીં કે શેણે?

કાંડું મરડ્યું એણે

kanDun maraDyun