અમીં નહીં! અમીં નહીં!

રમતું'તું રાત્ય દંન જીભે જિનું નામ

ઈ જીવતો ને જાગતો જો આવી મળ્યો આમ

તો ઝબ્બે લીધો ઝાલી, હવે છોડે ઈ બીજાં

સઈ! અમ નહીં! અમીં નહીં!

જેટલું સુગાળવી નજરે નિહાળી રિયાં

આવતાં ને જાતાં સહુ લોક

એટલું હસીને અમીં જૂઠી મરજાદનાં

ઓઢણ ઉતાર્યા છડેચોક!

એ જી ઊભી બજાર બીચ વીંટ્યો કાળો કામળો

કે ઓર કો’ મલીર હવે ઓઢે ઈ બીજાં

સઈ! અમીં નહીં! અમીં નહીં!

ઘેર ઘેર થાય ભલે વાત્યું વગોવણીની

જીવને ના છોભ જરી થાતો,

જગના વે’વારથી વેગળો તે વ્હાલપનો

જોઈ બૂઝી બાંધ્યો છે નાતો!

એ જી ભવભવના ભાગ લીધાં આંકી લેલાડ

કે ચાંદલો ગમે તે હવે ચોડે ઈ બીજાં

સઈ! અમીં નહીં! અમીં નહીં!

amin nahin! amin nahin!